شب همه شب شکسته خواب به چشمم
-
اندازه متن
+
تجریش، آبان1337
شب همه شب شکسته خواب به چشمم
گوش بر زنگ کاروانستم
با صداهای نیم زنده ز دور
هم عنان گشته هم زبان هستم.
*
جاده اما ز همه کس خالی است
ریخته بر سر آوار آوار
این منم مانده به زندان شب تیره که باز
شب همه شب
گوش بر زنگ کاروانستم.
بر وی به خطا تاختی و آمد و رفت
بر وی به خطا تاختی و آمد و رفت او برد تو در باختی و آمد و رفت
…
جانا سخنت شکر اگر افشاند
جانا سخنت شکر اگر افشاند از دست به دست رفته هر کس خواند،
جان تو در…
