میپوش رخ از مردم و با گوشه بساز
-
اندازه متن
+
میپوش رخ از مردم و با گوشه بساز
پاسخ مده ار چند دهندت آواز
غولی ست نشسته صد طعامش در پیش
کوته نظری دست در آن کرده دراز
با ابر بهار گفتم: ای ابر بهار
با ابر بهار گفتم: ای ابر بهار برخار بنان بهر چهب گشایی بار؟
خندید و گریست…
چندانم کوفتی که هموار شدم
چندانم کوفتی که هموار شدم چندانم خواندی که من از کار شدم
باور مکن افسوس کسی…
