ای باده تو باشی که همه داد کنی (1707)
-
اندازه متن
+
ای باده تو باشی که همه داد کنی
صد بنده به یک صبوح آزاد کنی
چشمم به تو روشنست همچون خورشید
هم در تو گریزم که توام شاد کنی
ای قلب و درست را روایی (2771)
ای قلب و درست را روایی پیش تو که زفت کیمیایی
در ره خر بد ز…
ای کهربای عشقت دل را به خود کشیده (2392)
ای کهربای عشقت دل را به خود کشیده دل رفته ما پی دل چون بیدلان دویده
