هر لقمهٔ خوش که بر دهان میگردد (852)
-
اندازه متن
+
هر لقمهٔ خوش که بر دهان میگردد
میجوشد و صافش همه جان میگردد
خورشید و مه و فلک از آن میگردد
تا هرچه نهان بود عیان میگردد
هر لقمهٔ خوش که بر دهان میگردد
میجوشد و صافش همه جان میگردد
خورشید و مه و فلک از آن میگردد
تا هرچه نهان بود عیان میگردد
به باغ بلبل از این پس نوای ما گوید حدیث عشق شکرریز جان فزا گوید
اگر…
در میان شاه و او پیغامها شاه…

