ز اول بامداد سر مستی (3153)
-
اندازه متن
+
ز اول بامداد سر مستی
ورنه دستار کژ چرا بستی؟!
به خدا دوش تا سحر همه شب
باده بیصرفه، صرف خوردستی
در رخ و رنگ و چشم تو پیداست
که ازان بازی و ازان دستی
نانچ خوردی بده به مخموران
ای ولی نعمت همه هستی
شیر امروز در شکار آمد
لرزه در که فتاد در پستی
بدویدن ازو نخواهی رست
سر بند عاشقانه و رستی
تا که پیوسته در امان باشی
چون بدار الامانش پیوستی
شصت فرسنگ از سخن بگریز
که ز دام سخن درین شستی
دلم چو دیده و تو چون خیال در دیده (2411)
دلم چو دیده و تو چون خیال در دیده زهی مبارک و زیبا به فال در دیده
دروازه هستی را جز ذوق مدان ای جان (1868)
دروازه هستی را جز ذوق مدان ای جان این نکته شیرین را در جان بنشان ای جان
